تفاوت VDI و RDS؛ کدام یک برای سازمان شما مناسب‌تر است؟

در دنیای پرسرعت تکنولوژی امروز، مشاغل به دنبال راه‌هایی برای بهبود کارایی، بهره وری و مقرون به صرفه بودن خود هستند. دو رویکردی که به این نیازها پاسخ می‌دهند، زیرساخت دسکتاپ مجازی (VDI) و خدمات دسکتاپ از راه دور (RDS) هستند. هر دو راهکار دسترسی از راه دور به محیط دسکتاپ را آسان می‌کنند، اما ویژگی‌ها و مزایای متمایزی دارند که آن‌ها را برای سناریوهای مختلف مناسب می‌کند. هدف این مقاله بررسی تفاوت VDI و RDS و همچنین موارد استفاده آن‌هاست.

تفاوت VDI و RDS در تعریف

VDI یک فناوری مجازی سازی است که ایجاد و مدیریت چندین دسکتاپ مجازی را در یک سرور یا دیتاسنتر واحد امکان پذیر می‌کند. با استفاده از این فناوری به هر کاربر یک ماشین مجازی (VM) اختصاص داده می‌شود که سیستم عامل، برنامه‌ها و داده‌های کاربر را اجرا می‌کند. این ماشین‌های مجازی از یکدیگر جدا شده‌اند و تجربه‌ای منحصر به فرد و منسجم را برای کاربران فراهم می‌کنند.

RDS یک فناوری مبتنی بر ویندوز است که به چندین کاربر اجازه می‌دهد به یک محیط دسکتاپ راه دور میزبانی شده روی سرور دسترسی داشته باشند. با استفاده از این فناوری، کاربران به جای ماشین‌های مجازی مجزا، از یک سیستم عامل خدمات دریافت می‌کنند. RDS یکی از خدمات ابری ارائه شده توسط شرکت Amazon Web Services (AWS) می‌باشد.
هدف اصلی RDS، ارائه یک راهکار ساده و مقیاس پذیر برای ایجاد و مدیریت پایگاه داده‌ است؛ بدون نیاز به مدیریت فیزیکی سرورها و زیرساخت‌های مرتبط. RDS اجازه می‌دهد تا انواع مختلفی از پایگاه داده‌ مانند MySQL، PostgreSQL، Oracle، SQL Server و Amazon Aurora را مدیریت کنید. با استفاده از این سرویس شما می‌توانید پایگاه داده‌های خود را به‌ سادگی در محیط ابری راه اندازی و به عنوان یک سرویس مدیریت شده، نگرانی‌های مرتبط با نگهداری، پشتیبان‌گیری، امنیت و مقیاس ‌پذیری را برطرف کنید.

تفاوت VDI و RDS در ارائه مزایا

مزایای VDI

VDI به کاربران امکان می‌دهد محیط مجازی خود را مطابق با ترجیحات خود سفارشی کنند. این شخصی سازی می‌تواند رضایت و بهره وری کاربر را افزایش دهد. از آنجایی که هر کاربر یک ماشین مجازی جداگانه دارد، VDI با جلوگیری از نقض داده‌ها و به حداقل رساندن خطرات بدافزار یا دسترسی غیرمجاز به سیستم، امنیت را افزایش می‌دهد. برنامه‌ها با استفاده از این فناوری عملکرد بهتری ارائه می‌دهند، چرا که هر کاربر یک منابع اختصاصی دارد. کاربران با فناوری دسکتاپ مجازی می‌توانند از دستگاه‌های مختلف از جمله تبلت و تلفن‌های هوشمند به دسکتاپ مجازی دسترسی داشته باشند که دورکاری را امکان پذیر کرده و پویایی را بهبود می‌بخشد. زیرساخت متمرکز VDI به روز رسانی‌ها و نصب نرم افزار را به ساده‌ترین شکل ممکن امکان‌پذیر کرده، وظایف مدیریت فناوری اطلاعات را ساده می‌کند و نیاز به تعمیر و نگهداری را کاهش می‌دهد.

مزایای RDS

RDS عموما مقرون به صرفه‌تر از VDI است زیرا چندین کاربر می‌توانند روی یک سرور کار کنند. این ادغام منابع باعث کاهش هزینه‌های سخت افزاری می‌شود. از آنجایی که کاربران RDS از یک سیستم عامل مشترک استفاده می‌کنند، این پلتفرم نسبت به VDI از نظر اشتراک منابع کارآمدتر است، به ویژه زمانی که افراد وظایف مشابهی را انجام می‌دهند. راه اندازی محیط RDS معمولا سریع‌تر از راه اندازی VDI صورت می‌گیرد که آن را به یک راهکار جذاب برای کسب و کارهایی که به سرعت در حال توسعه هستند، تبدیل می‌کند. از آنجایی که همه کاربران بر روی یک سیستم عامل کار می‌کنند، به روز رسانی‌ها و نصب نرم افزار بسیار آسان‌تر خواهد شد. RDS همکاری را آسان می‌کند چرا که چندین کاربر می‌توانند به طور همزمان به برنامه‌ها دسترسی داشته باشند. این ویژگی RDS را برای کار گروهی بسیار ایده آل می‌کند.

تفاوت VDI و RDS در منابع مصرفی

هر کاربر در VDI به منابع سخت ‌افزاری مستقل و مجزا دسترسی دارد، به عبارت دیگر، هر دسکتاپ مجازی به یک کاربر اختصاص داده می‌شود و منابع سخت ‌افزاری به طور جداگانه به هر کاربر اختصاص می‌یابد. از طرفی دیگر، منابع سخت ‌افزاری مشترک بین کاربران از راه دور در RDS به ‌کار می‌روند. این بدان معناست که منابع سخت ‌افزاری بین برنامه‌ها و کاربران مشترک است و این بهینه ‌سازی مصرف منابع را امکان‌پذیر می‌کند.

تفاوت VDI و RDS در کاربرد

استفاده از VDI اجازه می‌دهد که دسکتاپ‌ها و نرم ‌افزارها روی یک سرور واحد نصب و مدیریت شوند. این امر باعث ساده‌ شدن عملیات نگهداری، به ‌روزرسانی‌ و مدیریت می‌شود. از آنجا که دسکتاپ‌ها در سرور یا دیتاسنتر اجرا می‌شوند، اطلاعات داده‌ها و نرم‌ افزارها در دست کاربران نیست و این موضوع امنیت سیستم‌ را دوچندان می‌کند. همچنین، مدیران IT دسترسی به دسکتاپ‌ها و منابع سیستم را کنترل می‌کنند.

تفاوت VDI و RDS در مدیریت و سازماندهی

مدیریت محیط  VDI

برای سازمان‌هایی که به سفارشی ‌سازی و کنترل دقیق هر کاربر نیاز دارند، بسیار مفید است. کاربران می‌توانند به منابع و برنامه‌های خاص خود دسترسی داشته باشند. RDS برای سازمان‌هایی مناسب است که میخواهند به طور مشترک از برنامه‌ها و منابع سخت ‌افزاری موجود استفاده کنند. این رویکرد اجازه می‌دهد که منابع به طور موثر‌تری استفاده شوند و مدیریت کلیه برنامه‌ها در یک محیط مرکزی انجام پذیرد. مدیریت VDI پیچیده‌تر است چرا که هر دسکتاپ مجازی باید به ‌صورت جداگانه مدیریت و نگهداری شود. از طرفی، مدیریت RDS به دلیل استفاده مشترک از منابع و برنامه‌ها به صورت مرکزی انجام می‌شود.

سازمان‌ها با الزامات امنیتی سختگیرانه مانند موسسات دولتی و خدمات مالی از محیط دسکتاپ VDI استفاده می‌کنند. شرکت‌ها با نیروهای دورکار که به دسکتاپ شخصی خود نیاز دارند، می‌توانند از VDI برای بهبود بهره وری استفاده کنند. صنایعی مانند مراقبت‌های بهداشتی و قانونی که از اطلاعات حساس محافظت می‌کنند، تفکیک داده‌ها را برای محافظت از محرمانه بودن اطلاعات بیمار ضروری می‌دانند. با استفاده از  VDI می‌توان به راحتی تعداد سیستم‌های کامپیوتری را افزایش یا کاهش داد و نیاز به اضافه کردن منابع سخت‌ افزاری را در صورت لزوم به راحتی برآورده کرد.

در مواردی که استفاده از کامپیوترها هزینه‌ بالایی دارد (به منظور نگهداری و تعمیر)، VDI می‌تواند به طور قابل ملاحظه‌ای در هزینه‌ها صرفه جویی کند. با این حال، موارد استفاده VDI بسته به نیازها و محیط کاری هر سازمان متفاوت است و شاید برای همه موارد مناسب نباشد. در نتیجه، شناخت تفاوت VDI و RDS و تجزیه و تحلیل دقیق نیازها و شرایط سازمان بسیار حائز اهمیت است.

مدیریت محیط RDS

سازمان‌های کوچک و متوسط به دنبال راهکاری مقرون به صرفه برای دورکاری هستند. سازمان‌ها برای نصب و اجرای نرم ‌افزارها و برنامه‌های خود از RDS استفاده می‌کنند تا از نگرانی‌های مدیریت دیتاسنتر دور بمانند. مراکز تماس و پشتیبانی مشتری که در آن کارمندان وظایف مشابهی را انجام می دهند، با استفاده از RDS می توانند منابع را به طور موثر به اشتراک بگذارند.

اگر به توسعه‌ پذیری سریع برنامه و افزایش منابع نیاز دارید، RDS امکان افزودن منابع به پایگاه داده‌ را فراهم می‌کند. این فناوری به صورت خودکار از پایگاه داده‌های شما پشتیبان‌گیری کرده و امکان بازیابی اطلاعات را در صورت بروز مشکلات فراهم می‌کند. RDS امکانات امنیتی متعددی ارائه می‌دهد که از میان آن‌ها می‌توان به رمزگذاری داده‌ها، اتصالات ایمن، کنترل دسترسی‌ و مدیریت کاربران اشاره کرد. با استفاده از RDS می‌توانید به ‌سادگی پایگاه داده‌های خود را مدیریت نمایید و همچنین مزایای امنیتی و قابلیت‌های پشتیبان‌گیری را به ‌راحتی به نرم ‌افزارها و برنامه‌های خود اضافه کنید.

نتیجه گیری

با وجود تفاوت VDI و RDS، هر دوی آن‌ها مزایای منحصر به فردی را ارائه می‌دهند که نیازهای مختلف کسب و کارها را برآورده می‌کند. تجربه دسکتاپ ایمن VDI برای سازمان‌هایی با نیازهای امنیتی پیچیده و نیروی دورکار مناسب است. از سوی دیگر مقرون به صرفه بودن و کارایی منابع RDS، آن را به انتخابی جذاب برای سازمان‌هایی تبدیل می‌کند که در آن کاربران وظایف مشابهی را انجام می‌دهند. در نهایت، انتخاب میان VDI و RDS به عواملی مانند بودجه، نگرانی‌های امنیتی، نیازهای کاربر و زیرساخت فناوری اطلاعات سازمان‌ها بستگی دارد.