تکنولوژی Hyper-threading یکی از ویژگیهای مربوط به CPU است که به بهبود سرعت پردازش کامپیوتر شما بسیار کمک میکند. واحد پردازش مرکزی (CPU) در رایانه شما اساسا برنامه‌های مربوط به کار محاسباتی را اجرا میکند. اما CPU های مدرن دارای ویژگی‌هایی از قبیل هسته‌های مختلف و تکنولوژی Hyper-threating است. بعضی از رایانه‌های شخصی حتی از چندین CPU استفاده می‌کنند.
درباره تکنولوژی Hyper-Threading
در گذشته سرعت کلاک پردازنده برای مقایسه کارایی کافی بود اما دیگر این‌طور نیست.
CPU با چندین هسته و یا باقابلیت فناوری Hyper-threading، ممکن است عملکرد به مراتب بهتری از یک CPU تک‌هسته‌ای با همان سرعت داشته باشد که دارای این تکنولوژی نیست.
رایانه‌های شخصی با چندین CPU میتوانند یک مزیت بزرگ‌تر نیز داشته باشند. همه این ویژگی‌ها به‌گونه‌ای طراحی‌شده‌اند که رایانه‌های شخصی بتوانند راحت‌تر چندین فرآیند را هم‌زمان انجام دهند.
عملکرد شما را هنگام چند کار هم‌زمان یا تحت تقاضای برنامه‌های قدرتمند مانند رمزگذارهای ویدیویی و بازی‌های مدرن افزایش می‌دهد.
بنابراین، اجازه دهید نگاهی به هریک از این ویژگی‌ها و آنچه ممکن است برای شما مهم باشد بپردازیم.
تکنولوژی Hyper-Threading چیست؟
فناوری Hyper-threading اولین تلاش اینتل برای محاسبه موازی برای رایانه‌های شخصی بود. این مورد در پردازنده‌های دسک تاپ با Pentium 4 HT در سال ۲۰۰۲ آغاز شد.
Pentium 4 در آن زمان تنها یک هسته پردازنده واحد داشت. بنابراین واقعا می‌توانست فقط یک کار را در یک‌زمان انجام دهد.
حتی اگر می‌توانست به‌سرعت کافی بین Task ها تغییر کند به نظر می‌رسید Multi Tasking است. این تکنولوژی سعی در جبران کمبود سرعت آن داشت.
یک پردازنده فیزیکی تک‌هسته‌ای با استفاده از فناوری HYPER-THREADING به‌عنوان دو هسته منطقی برای سیستم عامل عمل میکند درحالیکه هنوز یک CPU تک‌هسته‌ای است.
بنابراین مانند یک تقلب کوچک است. درحالی که سیستم‌عامل برای هر پردازنده تک‌هسته‌ای را به صورت دو هسته مشاهده میکند.
سخت‌افزار CPU درواقع فقط یک مجموعه از منابع اجرایی واحد برای هر هسته دارد. در این حالت CPU وانمود میکند هسته‌های بیشتری نسبت به واقعیت دارد.
درحالیکه از منطق خاص خود برای سرعت بخشیدن به اجرای برنامه استفاده میکند. به عبارت دیگر سیستم‌عامل فریب داده می‌شود تا هر هسته واقعی پردازنده را به‌صورت دو پردازنده ببیند.
تکنولوژی Hyper-threading به دو هسته CPU منطقی اجازه می‌دهد تا منابع اجرای فیزیکی را با یکدیگر به اشتراک بگذارند که این کار می‌تواند در برخی از موارد سرعت را افزایش دهد.
اگر یک CPU مجازی متوقف شده و منتظر بماند، CPU مجازی دیگر می‌تواند منابع اجرای خود را به آن قرض دهد.
فناوری Hyper-threading می‌تواند به پیشرفت سیستم شما کمک کنند. اما به‌هیچ‌وجه به‌اندازه داشتن هسته‌های اضافی واقعی سرعت شما را افزایش نمی‌دهد.
خوشبختانه، این تکنولوژی یک مزیت محسوب می‌شود. درحالیکه پردازنده‌های امروزی دارای چند هسته هستند.
در این حالت پردازنده دو هسته‌ای شما با فناوری Hyper-threading به‌عنوان چهار هسته در سیستم‌عامل شما ظاهر می‌شود.
همین‌طور CPU چهار هسته‌ای شما با فناوری Hyper-threading به‌عنوان هشت هسته ظاهر می‌شود.
این تکنولوژی جایگزینی برای هسته‌های اضافی نیست. اما یک CPU دو هسته‌ای با استفاده از فناوری Hyper-threading بسیار بهتر و سریع‌تر از یک CPU دو هسته‌ای بدون این تکنولوژی است.
هسته های چندگانه
این تکنولوژی کمک میکند تا درحالیکه CPU خود را کوچک نگه میداریم عملکرد آن را بهطور چشمگیری افزایش دهیم. فقط نیاز به یک سوخت CPU وجود دارد که یک CPU به آن واردشده است.
تأخیر کمتری نیاز دارد زیرا هستهها میتوانند با سرعت بیشتری ارتباط برقرار کنند زیرا همه روی یک تراشه قرار دارند. در شکل مشاهده می‌کنید که Task Manager ویندوز، این کار را به‌خوبی انجام می‌دهد.
در اینجا می‌بینید که این سیستم دارای یک CPU چهار هسته‌ای با تکنولوژی Hyper-Threading است که باعث می‌شود ۸ پردازنده واقعی را نشان دهد.
چند CPU
بیشتر رایانهها یک پردازنده واحد دارند. این CPU ممکن است دارای چندین هسته یا تکنولوژی Hyper-Threading باشد.
قبل از اینکه پردازنده‌های چندهسته‌ای به وجود بیایند مردم با اضافه کردن CPU اقدام به اضافه کردن قدرت پردازش کامپیوتر خود می‌کردند.
این کار نیاز به mother board و همچنین سخت‌افزارهای اضافی دیگری داشت. همچنین این CPU ها برای ارتباط باهم دچار مشکل می‌شدند، پس این دستگاه‌ها محبوبیت خود رابین مردم از دست دادند.
امروزه همه کامپیوترها یک CPU واحد دارند، ولی این CPU دارای چندین هسته است و همین‌طور دارای فناوری Hyper-Threading است که یک امتیاز بزرگ به‌حساب می‌آید.
