پروتکل مجموعه‌ای از قوانین برای سازماندهی و پردازش داده‌هاست. پروتکل‌های شبکه همان زبان مشترک کامپیوترها هستند. درون یک شبکه، کامپیوترها از نرم افزارها و سخت افزارهای متفاوتی استفاده می‌کنند و این پروتکل‌ها هستند که ارتباط آن‌ها با یکدیگر را فراهم می‌کنند. پروتکل‌های استاندارد یک زبان مشترک هستند که رایانه‌ها از آن استفاده می‌کنند. درست مانند این که دو نفر از نقاط مختلف جهان با زبان‌های یکدیگر هیچگونه آشنایی ندارند، اما با استفاده از یک زبان سوم مشترک باهم ارتباط برقرار می‌کنند. استفاده از این پروتکل‌ها در انواع سیستم‌های کامپیوتری از جمله زیروکلاینت‌ها نیز صدق میکند.
زیروکلاینت دستگاه کوچک و قدرتمندی است که به کاهش هزینه و مصرف انرژی کمک زیادی میکند. زمان نصب و راه‌اندازی زیروکلاینت فوق‌العاده سریع است و به مراقبت کمی نیاز دارد. به بیانی ساده‌تر، زیروکلاینت هیچ سیستم عامل و فضای ذخیره سازی ندارد. با استفاده زیروکلاینت، تمام برنامه‌های دسکتاپ از طریق سرور کنترل و مدیریت می‌شوند. اگر زیروکلاینت برای اتصال به سرور از پروتکل‌های DDP و RDP استفاده کند، قادر به برقراری ارتباط خواهد بود. همانطور که سازمان ملل برای برقراری ارتباط میان نمایندگان سراسر جهان به 6 زبان رسمی خود متکی است. هرکدام از این پروتکل‌ها روش‌های خاص خود را برای انتقال دیتا دارند و برای اتصال، به زیروکلاینت‌های مخصوص خود نیاز دارند. در ادامه به تفاوت پروتکل‌های RDP و DDP میپردازیم.
پروتکل‌های مجازی سازی
فعالیت‌هایی که کاربر روی دسکتاپ خود انجام می‌دهد در پردازنده سرور صورت می‌گیرد و نتیجه آن به زیروکلاینت فرستاده می‌شود. درواقع، زیروکلاینت فقط نمایش این پردازش را برعهده دارد و این انتقال و نمایش تصویر به شکل‌های مختلفی انجام می‌شود. پروتکل‌های مجازی‌سازی بسیاری وجود دارند که زیروکلاینت را به سرور متصل می‌کنند. هرکدام از این پروتکل‌های روش‌های منحصر به فرد خود را در تحویل دسکتاپ به کاربر ارائه می‌دهند. همچنین برای اتصال به سرور به زیروکلاینت‌های مخصوص خود نیاز دارند.
آشنایی با مفهوم ریموت دسکتاپ
واژه قابلیت اتصال یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر از راه دور و کنترل دسکتاپ آن‌ها به عنوان Remote Desktop شناخته می‌شود. این اتصال به گونه‌ای است که انگار کاربر در همان سیستم لاگین کرده و در حال کار است. در واقع، ارتباط بین کامپیوترها از طریق بستر شبکه انجام می‌شود و مهم نیست دو کامپیوتر چقدر از هم فاصله دارند. ممکن است کامپیوتر دوم در مکانی پایین‌تر یا بالاتر از کامپیوتر دیگر باشد. آنچه که اهمیت دارد این است که دو کامپیوتر در شبکه باشند.
درست مثل زمانی که میخواهید از یک کامپیوتر دیگر استفاده کنید، باید هنگام ریموت دسکتاپ نام کاربری و رمز عبور ورود به سیستم دوم را نیز وارد نمایید. به بیانی دیگر، ریموت دسکتاپ یعنی در اختیار گرفتن ویندوز کامپیوتر دیگر. ریموت دسکتاپ از پروتکل RDP استفاده میکند. در ادامه با این پروتکل بیشتر آشنا می‌شوید.
عملکرد پروتکل ارتباطی RDP چگونه است؟
شرکت مایکروسافت ابداع کننده پروتکلRDP است. RDP یا Remote Desktop Protocol یک پروتکل در شبکه‌های کامپیوتری می‌باشد که وظیفه آن کنترل و مدیریت سیستم عامل های مختلف در سیستم است. پروتکل RDP به کاربران امکان می‌دهد تا از راه دور به یک سرور یا کامپیوتر متصل شوند. این پروتکل یک رابط گرافیکی (GUI) را برای اتصال به کامپیوتر از طریق شبکه فراهم میکند. این رابط گرافیکی طوری طراحی شده است که عملکرد آن هیچ تفاوتی با استفاده مستقیم از کامپیوتر نخواهد داشت.
در واقع، استفاده از پروتکل RDP امکان دسترسی مستقیم به سیستم را برای کاربر دوم فراهم میکند. بر همین اساس، کاربر می‌تواند تنها با استفاده از یک کامپیوتر به کامپیوترهای دیگر متصل شود و تغییراتی را در آن انجام دهد. همچنین کاربر می‌تواند از راه دور به کامپیوتر محل کار خود متصل شود و کارهای خود را انجام دهد. این یکی از تفاوت پروتکل‌های RDP و DDP است.
عملکرد پروتکل ارتباطی DDP چیست؟
کمپانی وی کلود پوینت ابداع کننده پروتکل DDP است. پروتکل DDP امکان استفاده از سرور را برای چندین کاربر فراهم می‌سازد. این در حالی است که میزان استفاده از CPU و ram در سرور به حداقل می‌رسد و پهنای باند شبکه نسبت به سایر روش‌ها و پروتکل‌های دیگر به طور چشم گیری افزایش می‌یابد.
در نتیجه سرعت تبادل اطلاعات بیشتر می‌شود و شبکه به هیچ وجه داون نخواهد شد. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد این پروتکل همین است. با استفاده از پروتکلDDP ، تمام کاربران شبکه می‌توانند با بهترین سرعت و کیفیت، به طور همزمان از سنگین‌ترین نرم افزارها استفاده کنند و یا فیلم‌ها را به صورت FullHD تماشا کنند.
این پروتکل تنها منحصر به زیرو کلاینت‌هاست و بر روی دستگاه‌های دیگر از جمله تین کلاینت اجرا نمی‌شود. علاوه بر این، هر دو پروتکل‌های RDP و DDP را می‌توان بر بستر مجازی سازی اجرا کرد. همانطور که اشاره شد این پروتکل منحصر به فرد تنها در زیرو کلاینت‌های جدید vCloudPoint پشتیبانی می‌شود. دیگر زیرو کلاینت‌ها از پروتکل‌هایی همچون RDP استفاده می‌کنند که در مقایسه با پروتکل DDP قدرت کمتری دارند.
ویژگی‌های پروتکل ارتباطی DDP
- امکان سفارشی کردن دسکتاپ مجازی متناسب با نیاز کاربر و پهنای باند شبکه
- جدیدترین و بهینه‌ترین پروتکل مجازی سازی دسکتاپ برای سایزهای متوسط (حداکثر ۵۰۰ کاربر متمرکز بر روی یک دیتاسنتر)
- استفاده بهینه از منابع سخت افزاری
- ساده‌ترین روش مجازی سازی دسکتاپ
- قابلیت استفاده در کاربری‌های حرفه‌ای
- قابلیت استفاده روی بستر مجازی سازی سرور (وی ام ور، سیتریکس و …) و هم روی سرور فیزیکی
- دارای پنل مدیریت و نظارت قدرتمند وی ماتریکس
- قابلیت مدیریت تمام دستگاه‌ها از سمت سرور ( بدون اینکه به سرور دسکتاپ متصل شده باشند)
ویژگی‌های پروتکل ارتباطی RDP
یک برنامه یا سرویس RDP داده ها را منتقل میکند و سرویس ارتباطات مایکروسافت اطلاعات را به یک کانال RDP هدایت میکند. در آنجا، سیستم عامل داده‌های RDP را رمزگذاری میکند. درایور Redirector Device Server Terminal عملکرد RDP را مدیریت میکند. این درایور رابط‌های کاربر، انتقال‌ها، رمزگذاری و فشرده‌سازی را مدیریت میکند. این درایور مسئول انتقال پروتکل در یک شبکه TCP/IP است.
به طور کلی، از ویژگی های اصلی پروتکل RDP می توان به موارد زیر اشاره کرد:
پروتکل ریموت دسکتاپ یک پروتکل امن برای ارتباط بین شبکه های کامپیوتری است. همانطور که اشاره کردیم، این پروتکل انحصاری توسط مایکروسافت ساخته شده است که دسکتاپ را به کاربر با یک رابط کاربری گرافیکی ارائه میکند که می‌توانند از آن برای اتصال مستقیم با رایانه دیگری از طریق اتصال شبکه استفاده کنند. برای انجام این کار، کاربر باید نرم افزار RDP را روی رایانه خود نصب کرده باشد که از آن به رایانه دیگری که سرور RDP را اجرا می کند دسترسی داشته باشد.
- مدیریت آسان دستگاه
- ارائه تصویر حداکثر ۲۴ بیتی
- مصرف بالای پهنای باند
- ساده سازی دسترسی و مدیریت داده‌ها
- سازگاری با انواع سیستم عامل
- پشتیبانی از دورکاری
- حداکثر امنیت
- صرفه جویی در هزینه
نگاهی به تفاوت پروتکل‌های RDP و DDP
اگرچه برخی از افراد RDP و VPN را باهم مقایسه می‌کنند، اما این دو فناوری به طور قابل توجهی با یکدیگر متفاوت هستند. VPN مسیری را به منابع شبکه یک سازمان ارائه می دهد. یک کاربر راه دور با اتصال VPN می تواند کار خود را همانگونه که در محل کار خود حضور داشت، انجام دهد.
در حالی که VPN اتصال به یک شبکه راه دور را فراهم میکند، RDP اتصال به یک منبع اختصاصی از راه دور را ارائه می‌دهد. این منبع معمولا یک سرور فیزیکی یا مجازی است، اما برخی از این پروتکل ها امکان اتصال RDP را به برنامه‌های خاص نیز فراهم می‌کنند. در پروتکل RDP که در این مقاله آن را با DDP مقایسه می‌کنیم، کل تصویر تغییر می کند و مختصات آن مجددا از سرور دریافت و به زیروکلاینت فرستاده می‌شود. یعنی با انجام هر عملی توسط زیروکلاینت و هر تغییر کوچک، مختصات کل صفحه به زیروکلاینت فرستاده می‌شود.
اما در روش DDP:
با هر تغییر فقط مختصات آن نقطه از تصویر که تغییر کرده است به زیروکلاینت جهت نمایش فرستاده می‌شود. در روش مجازی‌سازی با پروتکلDDP ، مختصات در حال حرکت صفحه از سرور به زیروکلاینت فرستاده می‌شود و با این روش میزان ترافیک در شبکه بسیار کمتر خواهد شد. بنابراین می‌توان تصویری روان و بدون لگ را در زیروکلاینت دریافت کرد. اما در روش RDP چون مختصات کل صفحه مدام در حال رفرش شدن می‌باشد، ترافیک شبکه بالا می‌رود و در نتیجه، تصویری با لگ و کندی برای زیروکلاینت فرستاده می‌شود. اکثر قریب به اتفاق زیروکلاینت‌های کمپانی vCloudpoint از پروتکل‌های DDP استفاده می‌کنند.
در این روش کاربر با استفاده از زیروکلاینت‌های vCloudpoint می‌تواند از نرم‌افزارهای سنگین نیز استفاده کند. علاوه بر این، استفاده از منابع سخت‌افزاری سرور در این زیروکلاینت‌ها به‌طور چشمگیری کاهش می‌یابد. با اینکه این پروتکل مجازی‌سازی بسیار سریع‌تر از پروتکل مجازی‌سازی RDP است.
نتیجه گیری
با توجه به تفاوت‌های پروتکل DDP و RDP، کاربر می‌تواند با توجه به نیازی که دارد یکی از آن‌ها را انتخاب کند. البته که پروتکلDDP در برخی از موارد بهتر از پروتکل RDP است؛ زیرا کاربر با ترافیک پایین شبکه می‌تواند تصویری با کیفیت و بدون لگ دریافت کند. همچنین امکان استفاده از نرم افزارهای سنگین هم با استفاده از این پروتکل امکانپذیر خواهد بود.
