فناوری داکر یک پلتفرم نرم افزاری برای ساخت برنامه‌های کاربردی مبتنی بر کانتینرهاست. این تکنولوژی یک محیط اجرایی کوچک و سبک است که به طور مشترک از هسته سیستم عامل استفاده می‌کند اما به طور مستقل اجرا می‌شود. کانتینرها برای مدتی در سیستم‌های لینوکس و یونیکس مورد استفاده قرار می‌گرفتند و داکر به عنوان یک پروژه منبع باز در سال 2013 راه‌اندازی شد و به محبوبیت این فناوری کمک کرد. اما این تکنولوژی دقیقا چیست، چگونه کار می‌کند و چرا باید از آن استفاده کرد؟ در ادامه مفاهیم و ویژگی‌های کلیدی Docker و همچنین مزایایی که برای سازمان شما به ارمغان می آورد را توضیح می‌دهیم.
تاریخچه مختصری از فناوری داکر
چیزی که ما اکنون با این نام میشناسیم، در سال 2008 با نام DotCloud تاسیس شد. هایکس برای اولین بار Docker را در مارس 2013 در PyCon در معرض نمایش گذاشت. او توضیح داد که Docker به این دلیل ایجاد شده است که توسعه دهندگان خواستند اقداماتی را جهت تقویت پلتفرم DotCloud انجام دهند و به این ترتیب فناوری داکر متولد شد. این پلتفرم منبع باز به سرعت مورد توجه توسعه دهندگان قرار گرفت و توجه شرکت‌های مشهور فناوری مانند مایکروسافت، IBM، و Red Hat و همچنین سرمایه گذاران را به خود جلب کرد.
فناوری داکر چیست؟
این تکنولوژی یک پلتفرم منبع باز است که برای توسعه و مدیریت برنامه‌ها در محیط‌های مجازی به نام کانتینر استفاده می‌شود. این فناوری عمدتا به عنوان یک پلتفرم برای توسعه برنامه‌ها در محیط‌های مختلف استفاده می‌شود. و با این سیستم نرم افزاری دیگر نیاز نیست توسعه دهندگان نگران مشکلات پیش آمده باشند. این فناوری توسعه، راه اندازی، نگهداری و استفاده از برنامه‌ها را آسان‌تر می‌کند.
از آنجایی که Docker از مجازی سازی برای ایجاد کانتینرهایی جهت ذخیره برنامه‌ها استفاده می‌کند، این مفهوم ممکن است با ماشین‌های مجازی اشتباه گرفته شود. اگرچه هر دو مفهوم نشان دهنده محیط های مجازی برای توسعه نرم افزار هستند، تفاوت‌های مهمی میان آن‌ها وجود دارد. مهم‌ترین تفاوت این است که کانتینرهای داکر سبک‌تر، سریع‌تر و کارآمدتر از ماشین‌های مجازی هستند.
فناوری داکر چه مزایایی دارد؟
- ثبات: این تکنولوژی تضمین می‌کند که برنامه شما در چندین محیط بطور یکسان اجرا شود. توسعه دهندگانی که بر روی ماشین‌ها و سیستم عامل‌های مختلف کار می‌کنند می‌توانند بدون هیچ مشکلی از برنامه‌ها استفاده کنند.
- اتوماسیون: این پلتفرم به شما امکان می‌دهد کارهای خسته‌کننده و تکراری را خودکار کنید و بدون مداخله دستی برای آن‌ها برنامه‌ریزی انجام دهید.
- راه اندازی سریع: از آنجایی که کانتینرها سیستم عامل را مجازی می‌کنند، می‌توانید در عرض چند ثانیه راه اندازی آن را انجام دهید. علاوه بر این، می‌توانید کانتینرهای موجود را برای ایجاد برنامه‌های جدید به اشتراک بگذارید.
- پشتیبانی از CI/CD: این فناوری مدرن با رویکرد CI/CD به خوبی کار می‌کند. فرایند راه اندازی را سرعت می‌بخشد، به‌روزرسانی‌ها را ساده می‌کند و به کارمندان اجازه می‌دهد به طور موثرتری با هم کار کنند.
- بازگشت به عقب و کنترل تصویر: کانتینر می‌تواند چندین لایه داشته باشد که هر یک نشان دهنده تغییرات و به‌روزرسانی‌هاست. این ویژگی نه تنها روند ساخت آن را سرعت می‌بخشد، بلکه آن را روی کانتینر نیز کنترل می‌کند. این امر به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد در صورت نیاز به نسخه قبلی برگردند.
- مدولار بودن: کانتینرها محیط های مجازی مستقل و ایزوله هستند و در محیط چند کانتینری، هرکدام از آن‌ها عملکرد خاصی دارند. با جداسازی اپلیکیشن، توسعه‌دهندگان به راحتی می‌توانند روی یک بخش خاص بدون تاثیر بر کل برنامه کار کنند.
- مقرون به صرفه بودن: از آنجایی که کانتینرها شامل سیستم عامل مهمان نمی‌شوند بسیار سبک‌تر و کوچک‌تر از ماشین‌های مجازی هستند. آن‌ها به لطف حافظه کمتری که اشغال می‌کنند به سرورهای فیزیکی بزرگ نیاز ندارند زیرا در محیط ابری نیز اجرا می‌شوند.
ابزارها و اصطلاحات Docker
برخی از ابزارها، اصطلاحات و فناوری‌هایی که توسعه دهندگان هنگام کار با این تکنولوژی مدرن به آن‌ها نیاز دارند عبارتند از:
DockerFile
هر کانتینر با یک فایل متنی ساده حاوی دستورالعمل‌هایی برای ساخت تصویر کانتینر Docker می‌باشد. DockerFile فرآیند ایجاد تصاویر را خودکار می‌کند. یعنی فهرستی از دستورالعمل‌های رابط خط فرمان (CLI) است که Docker Engine برای جمع آوری تصویر اجرا می‌کند.
تصاویر
تصاویر حاوی کد منبع برنامه اجرایی و همچنین تمام ابزارهایی هستند که برنامه برای اجرا به عنوان یک کانتینر به آن نیاز دارد. وقتی تصویر را اجرا می‌کنید، به یک نمونه (یا چند نمونه) از کانتینر تبدیل می‌شود. ساختن تصویر فناوری داکر از ابتدا امکان پذیر است و این تصاویر از لایه‌ها تشکیل شده‌اند و هر لایه مربوط به یک تصویر می‌باشد. هر زمان که یک توسعه دهنده تغییراتی در تصویر ایجاد می‌کند، یک لایه جدید ایجاد شده و جایگزین لایه قبلی به عنوان نسخه فعلی تصویر می‌شود. لایه‌های قبلی برای بازگرداندن یا استفاده مجدد در پروژه‌های دیگر استفاده می‌شوند.
هر بار که یک کانتینر از یک تصویر ایجاد می‌شود، یک لایه جدید دیگر به نام لایه کانتینر به وجود میاید. تغییرات ایجاد شده در کانتینر – مانند افزودن یا حذف فایل‌ها – فقط در لایه کانتینر ذخیره می‌شوند و فقط زمانی وجود دارند که کانتینر در حال اجراست. این فرآیند تکراری ایجاد تصویر، کارایی کلی را افزایش می‌دهد، زیرا چندین نمونه کانتینر می‌توانند تنها از یک تصویر پایه اجرا شوند.
کانتینرها
کانتینرها نمونه‌های زنده و در حال اجرای تصاویر Docker می‌باشند. در حالی که تصاویر فایل‌های خواندنی هستند، کانتینر محتوایی زنده و قابل اجراست. کاربران می‌توانند با آن‌ها تعامل داشته باشند و تنظیمات و شرایط آن‌ها را با استفاده از دستورات داکر تنظیم نمایند.
داکرهاب
داکرهاب منبع تصاویر داکر است که خود را “بزرگ‌ترین کتابخانه و انجمن تصاویر کانتینر در جهان” می‌نامد. بیش از 100000 تصویر کانتینری را در خود نگه می‌دارد که از فروشندگان نرم افزار، پروژه‌های منبع باز و توسعه دهندگان مستقل تهیه شده‌اند. این قسمت شامل تصاویری است که متعلق به Docker Trusted Registry و هزاران تصویر دیگر می‌باشد.
کاربران داکرهاب می‌توانند تصاویر خود را به دلخواه به اشتراک بگذارند. آن‌ها همچنین می‌توانند تصاویر از پیش تعریف شده را از سیستم فایل دانلود کنند تا به عنوان نقطه شروع برای هر پروژه مورد استفاده قرار بگیرد. مخازن تصویر دیگری مانند GitHub نیز وجود دارد. این سرویس به دلیل ابزارهای توسعه برنامه و به عنوان پلتفرمی که همکاری و ارتباطات را تقویت می‌کند، شناخته می‌شود. کاربران Docker Hub یک مخزن (repo) ایجاد می‌کنند که تصاویر بسیاری را در خود جای می‌دهد.
Docker Desktop
Docker Desktop یک برنامه کاربردی برای مک یا ویندوز است که شامل: Docker Engine، Docker CLI Client، Docker Compose، Kubernetes و موارد دیگر است. همچنین به داکرهاب نیز دسترسی دارد.
دیمون
این سرویس تصاویر را با استفاده از دستورات کلاینت ایجاد و مدیریت می‌کند. اساسا این سرویس به عنوان مرکز کنترل اجرای داکر عمل می‌کند. سروری که دیمون روی آن اجرا می شود، میزبان فناوری داکر نامیده می‌شود.
رجیستری Docker
رجیستری یک سیستم ذخیره سازی و توزیع منبع باز برای تصاویر است. امکان رجیستری به شما امکان می‌دهد نسخه‌های تصویر را در مخازن با استفاده از برچسب گذاری شناسایی کنید.
نتیجه گیری
به طور خلاصه، این چیزی است که فناوری داکر برای شما انجام می‌دهد: توسعه برنامه‌های کاربردی کانتینری را آسان‌تر می‌کند، برنامه‌های بیشتری را نسبت به سایر فناوری‌ها با سخت افزار مشابه اجرا می‌نماید و عملکردها را برای مدیریت و راه اندازی برنامه‌ها ساده‌تر می‌کند. در نهایت، راه اندازی آن باید به درستی انجام شود تا مطمئن شوید که بهترین عملکرد و کارایی را از کانتینرهای خود دریافت می‌کنید. امیدواریم مفاهیمی که در این مقاله پوشش داده‌ایم برای شما مفید بوده باشد.
