فریم ور بومی رها
با رشد شتاب دار تکنولوژی در حوزه فناوری اطلاعات، سالهاست که سازمان‌ها به دلایلی که در ادامه مطرح خواهد شد، به سمت استفاده از انواع تکنولوژی مجازی سازی اقبال روز افزونی پیدا کرده اند، برخی از این دلایل عبارتند از :
- هزینه بالای تعمیر، نگهداری و پشتیبانی انواع اشکال رایانه ها.
- نرخ خرابی بالای رایانه ها و پایین بودن راندمان.
- عدم پشتیبانی از سیستم عامل ها و نرم افزارهای روز.
- سرعت و قدرت سخت افزاری پایین.
- امنیت اطلاعات پایین .
- نظارت و مدیریت پایین بر عملکرد کاربران این رایانه ها.
- عدم تحقق تمرکز داده ها.
- ترافیک بالای شبکه.
- هزینه بالای تعویض این رایانه ها با زیرو کلاینت یا تین کلاینت.
در این راستا یعنی مهاجرت سازمان به سمت مجازی سازی میز کار، چند بخش اصلی زیر مطرح است:
کاربران در تمامی سازمان ها از یکی از انواع پایانه های مذکور استفاده میکنند، که با توجه به اینکه سازمان تصمیم به استقرار زیر ساخت میز کار مجازی نموده است، لازم است تا پایانه ها به نحوی تغییر کنند تا بتوانند به صورت مطلوب با این زیرساخت ارتباط برقرار کنند. بهترین روش بهره بردن از ویژگی های زیرساخت میز کار مجازی استفاده از زیرو کلاینت است. اکنون لازم است به تعریف و تفسیر برخی از واژه ها بپردازیم:
مینی پی سی: یعنی یک کامپیوتر شخصی کوچک و ضعیف که میتواند به تنهایی کار کند و دارای رم و سی پی یو و فضای ذخیره سازی است.فقط کوچک شده و ضعیف شده ی یک رایانه‌ی معمولی است. تین کلاینت: همان مینی پی سی است. (اغلب، حتی کارشناسان امر و یا تولید کننده ها نیز این دستگاه‌ها را با زیرو کلاینت اشتباه می‌گیرند.) زیروکلاینت: یک درگاه (درب و پنجره) است برای متصل شدن به یک رایانه ی مرکزی، در واقع تمامی برنامه ها و سیستم عامل‌ها روی رایانه ی مرکزی نصب می‌شوند. و کاربران از طریق این درگاه‌ها (زیروکلاینت) به آن رایانه ی مرکزی وصل شده و از آنها استفاده میکنند. و منابع سخت افزاری مورد نیاز خود مانند: RAM و CPU و فضای ذخیره سازی را از رایانه ی مرکزی می‌گیرند. دقت داشته باشید که منظور از کلمه ی زیرو این است که این دستگاه‌ها قابلیت ارائه هیچ‌گونه سرویس مناسب برای کاربر را در غیاب یک سرویس دهنده ی اصلی ندارند. و یا به عبارت دیگر بدون وجود سرور قادر نیستند به نیازهای کاربر پاسخ گویند. اکسس ترمینال: اکسس ترمینال، همان زیرو کلاینت است!
در واقع تفاوت سیستم عامل با فریم ور در این حوزه۱ ، این است که سیستم عامل به یک نرم افزار استاندارد گفته میشود که کاربر میتواند علاوه بر اینکه به صورت مستقیم با آن ارتباط برقرار کند، دارای ظرفیتی است که میتواند میزبان نرم افزارهای دیگر باشد، در صورتیکه فریم ور، از این بابت دارای محدودیت است و صرفا در برگیرنده درایورهای سخت افزاری لازم و نرم افزارهای خاص، محدود و از پیش مستقر شده است که کاربر امکان دخل و تصرف در آنرا ندارد و ارتباط مستقیمی نیز با آن ندارد و فقط میتواند از نرم افزارهای از پیش تعبیه شده بر روی آن استفاده کند. زیروکلاینت‌ها بسته به نوع ارتباطی که با کامپیوتر مرکزی برقرار میکنند و نحوه ی عملکردشان در چند خانواده‌ی متفاوت قرار می‌گیرند: زیروکلاینت‌های RDP: این زیروکلاینت ها برای ارتباطشان با رایانه ی مرکزی از استاندارد مایکروسافتی اتصال از راه دور به نام RDP استفاده میکنند، و میتوانند همگی به یک سیستم عامل یا چند سیستم عامل متصل شوند. زیروکلاینت های VDI: این‌ها حتما به سرور و بستر سرور مجازی نیاز دارند و با استفاده از پروتکل‌های PCoIP ،ICA ،HDX به سرور مجازی متصل می‌شوند (بستر مجازی سیتریکس و یا وی ام ور) و از این طریق میتوانند میز کار مجازی کاربر (Virtual Desktop) و یا برنامه های مخصوص هر کاربر را برای وی ارائه دهند. زیروکلاینت های DDP: این استاندارد که جدیدترین استاندارد در حوزه ی مجازی سازی دسکتاپ میباشد، متعلق به کمپانی وی‌کلودپوینت است و به اینصورت است که میتوان به یک کاربر یا یک مجموعه از کاربران یک سیستم عامل اختصاص داد، با حداقل منابع سخت افزاری مورد نیاز (میتوان یک رایانه ی رومیزی را در اختیار بیش از ۳۰ کاربر قرار داد) و همینطور کمترین میزان مصرف پهنای باند شبکه. زیروکلاینت های رسیوری: این خانواده از زیروکلاینت ها که خانواده ی پر جمعیتی هم هستند از نظر تنوع برند و امکانات به این صورت عمل میکنند که دستگاه زیروکلاینت صرفا یک‌سری امکانات خاص را در اختیار کاربر قرار می‌دهد بعنوان مثال: فقط یک مرورگر اینترنت در اختیار کاربر قرار می‌دهد و یا بر روی رایانه ی مرکزی یک نرم افزاری نصب میشود که آن نرم افزار صرفا تعدادی برنامه را در اختیار هر کاربر قرار می‌دهد.
سازمان ها برای استقرار زیرساخت میز کار مجازی لازم است تغییراتی در پایانه های کاربران خود ایجاد کنند، که انتخاب های آنها برای این مرحله محدود به سه انتخاب زیر است :
۱- استفاده از رایانه های موجود در بستر میزکار مجازی:
در این حالت فقط لازم است که بر روی رایانه های کاربران، یک نرم افزار مخصوص جهت اتصال به زیر ساخت میز کار مجازی نصب شود، نرم افزارهایی مانند vmware horizon Client یا citrix receiver و یا ... .
۲- جایگزین کردن پایانه های موجود با انواع زیرو کلاینت های آماده در بازار:
در این حالت متناسب به نوع پلتفرم پیاده سازی شده سمت سرورها و نوع پروتکل مورد استفاده در آن پلتفرم، سازمان بایستی اقدام به خرید زیرو کلاینت نماید و آنها را با پایانه های موجود جایگزین کند.
۱- کاه چشم‌گیر مصرف انرژی (هر زیرو کلاینت حدود ۳۰ وات انرژی مصرف میکند یعنی تقریبا یک دهم یک رایانه معمولی که حدود ۳۰۰ وات انرژی مصرف میکند. ۲- استفاده از تمامی مزایا و امکانات VDI.
این گزینه، برای آن دسته از مخاطبینی است که با انتخاب سوم آشنایی ندارند.
۳- تغییر کاربری رایانه های موجود در سازمان به زیرو کلاینت:
انواع روش های تغییر کاربری رایانه های موجود (روش دیگری وجود ندارد): ۱- نصب فریم ور TCPOINT بر روی استوریج رایانه و یا فلش مموری. ۲- نصب سیستم عامل ویندوزی TCPOINT با قابلیت چند کاربر همزمان، بر روی استوریج رایانه. ۳- نصب سیستم عامل بر روی استوریج رایانه و یا فلش مموری و برقراری ارتباط با سرور VDI. 4- حذف فیزیکی استوریج رایانه و تنظیم کردن رایانه به صورتی که بر پایه پروتکل RDP از سرور دسکتاپ بگیرد. ۵- حذف فیزیکی استوریج رایانه و تنظیم کردن رایانه به صورتی که بر پایه VDI از سرور دسکتاپ بگیرد. ۶- نصب یک فریم ور کاملا محدود با دارا بودن صرفا یک اکسپلورر بر روی استوریج رایانه و یا فلش مموری و ارائه تمام سرویس های مد نظر سازمان به صورت تحت وب به کاربر رایانه. ۷- حذف فیزیکی استوریج رایانه و تنظیم کردن رایانه به صورتی که بر پایه VDI ایمیج TCPOINT را از سامانه توزیع ایمیج رها بگیرد و بر روی رم رایانه لود کند و از طریق آن به بستر VDI متصل شود. در ادامه به تفصیل به تمامی روشهای مذکور پرداخته میشود.
انواع روش های تغییر کاربری رایانه های موجود (روش دیگری وجود ندارد) :
۱- نصب فریم ور TCPOINT بر روی استوریج رایانه و یا فلش مموری. ۲- نصب سیستم عامل ویندوزی TCPOINT با قابلیت چند کاربر همزمان، بر روی استوریج رایانه. ۳- نصب سیستم عامل بر روی استوریج رایانه و یا فلش مموری و برقراری ارتباط با سرور VDI. 4- حذف فیزیکی استوریج رایانه و تنظیم کردن رایانه به صورتی که بر پایه پروتکل RDP از سرور دسکتاپ بگیرد. ۵- حذف فیزیکی استوریج رایانه و تنظیم کردن رایانه به صورتی که بر پایه VDI از سرور دسکتاپ بگیرد. ۶- نصب یک فریم ور کاملا محدود با دارا بودن صرفا یک اکسپلورر بر روی استوریج رایانه و یا فلش مموری و ارائه تمام سرویس های مد نظر سازمان به صورت تحت وب به کاربر رایانه. ۷- حذف فیزیکی استوریج رایانه و تنظیم کردن رایانه به صورتی که بر پایه VDI ایمیج TCPOINT را از سامانه توزیع ایمیج رها بگیرد و بر روی رم رایانه لود کند و از طریق آن به بستر VDI متصل شود.
۱.نصب فریم ور TCPOINT بر روی استوریج رایانه و یا فلش مموری.
در این روش نیاز است که رایانه یک استوریج داشته باشد و بر روی آن یک سیستم عامل (ویندوز یا لینوکس) نصب شود و جهت برقراری ارتباط با سرویس VDI بر روی آن کانکشن مربوطه نصب شود، تا کاربر بتواند از طریق آن سرویس VDI را دریافت کند. مدیران آی تی سازمان میتوانند تا جایی که میتوانند امکان دخل و تصرف کاربر در این سیستم عامل را محدود کنند. در این روش نیز لازم است که سامانه VDI در سازمان وجود داشته باشد و پردازنده رایانه ها ۶۴ بیتی باشد.
۲.نصب سیستم عامل ویندوزی TCPOINT با قابلیت چند کاربر همزمان، بر روی استوریج رایانه.
در این روش نیاز است که رایانه یک استوریج داشته باشد، این استوریج باید حتما SSD باشد. بر روی استوریج مذکور سیستم عامل ویندوزی TCPOINT بر پایه ویندوز ۱۰ نسخه LTSC نصب میشود و کاملا محدود است و کاربر امکان هیچ دخل و تصرفی در آن ندارد، دلیل ویندوز بودن آن هم این است که آن رایانه بتواند همزمان در اختیار چند کاربر همزمان و مستقل قرار گیرد. لازمه این روش این است که سامانه VDI در سازمان راه اندازی شده باشد و پردازنده رایانه ها ۶۴ بیتی باشد و توان اجرای ویندوز ۱۰ را داشته باشد و حداقل ۲ خروجی تصویر داشته باشد. این سیستم عامل با تمامی پلتفرم های مجازی سازی دسکتاپ (VDI) سازگار است و از تمامی پروتکل ها پشتیبانی میکند و قابلیت های بسیاری برای سفارشی سازی دارد.
۳.نصب سیستم عامل بر روی استوریج رایانه و یا فلش مموری و برقراری ارتباط با سرور VDI.
در این روش نیاز است که رایانه یک استوریج داشته باشد و بر روی آن یک سیستم عامل (ویندوز یا لینوکس) نصب شود و جهت برقراری ارتباط با سرویس VDI بر روی آن کانکشن مربوطه نصب شود، تا کاربر بتواند از طریق آن سرویس VDI را دریافت کند. مدیران آی تی سازمان میتوانند تا جایی که میتوانند امکان دخل و تصرف کاربر در این سیستم عامل را محدود کنند. در این روش نیز لازم است که سامانه VDI در سازمان وجود داشته باشد و پردازنده رایانه ها ۶۴ بیتی باشد.
۴.حذف فیزیکی استوریج رایانه و تنظیم کردن رایانه به صورتی که بر پایه پروتکل RDP از سرور دسکتاپ بگیرد.
در این روش میتوان با حذف استوریج رایانه ها و فعال سازی قابلیت PXE Boot در آنها یک سشن دسکتاپ ویندوزی بر پایه پروتکل RDP به آنها ارائه داد، این روش یکی از روش های PC-Sharing میباشد، که ربطی به VDI ندارد و برای بهره مندی از آن صرفا لازم است که یک سرور ویندوزی را بین کاربران به اشتراک گذاشت.
۵.حذف فیزیکی استوریج رایانه و تنظیم کردن رایانه به صورتی که بر پایه VDI از سرور دسکتاپ بگیرد.
در این روش لازم است که زیر ساخت مجازی سازی میز کار بر پایه سیتریکس یعنی Citrix VDI (Virtual Desktop & Application) در سازمان پیاده سازی شده باشد، و بتوان از طریق تکنولوژی PROVISIONING سیتریکس و استفاده از قابلیت PXE BOOT رایانه ها، با حذف استوریج رایانه ها، به آنها سرویس VDI را ارائه نمود.
۶.نصب یک فریم ور کاملا محدود با دارا بودن صرفا یک اکسپلورر بر روی استوریج رایانه و یا فلش مموری و ارائه تمام سرویس های مد نظر سازمان به صورت تحت وب به کاربر رایانه.
فریم ور های زیادی (سیستم عامل بسیار سبک و محدود که فقط یک مرورگر داخل آن تعبیه شده است) در اینترنت وجود دارد که اغلب نیز رایگان هستند، میتوان آنها را بر روی یک استوریج روی رایانه نصب کرد و از طریق مرورگر به کاربر سرویس VDI را بر پایه HTML5 ارائه نمود.
۷.حذف فیزیکی استوریج رایانه و تنظیم کردن رایانه به صورتی که بر پایه VDI ایمیج TCPOINT را از سامانه توزیع ایمیج رها بگیرد و بر روی رم رایانه لود کند و از طریق آن به بستر VDI متصل شود.
در این روش سه بخش اصلی وجود دارد، اول همانند اکثر روشها وجود سامانه VDI لازم است، بخش دوم سامانه توزیع ایمیج رها است، که از طریق آن ما میتوانیم فریم ور (بخش سوم) را از طریق شبکه بر روی RAM رایانه ها که استوریج آنها را از مدار خارج کرده ایم سوار کنیم، این فریم ور سازگاری تقریبا کاملی با انواع لوازم جانبی دارد و طبق بالاترین استانداردهای امنیت اطلاعات، به صورت کامل فرآیند هاردنینگ در مورد آن انجام شده است و از نظر پرفورمنس و سایز بسته نیز در بهترین شرایط است. در این روش نیز لازم است رایانه های کاربران دارای پردازنده ۶۴ بیتی باشد و شبکه سازمان از نوع ساختار یافته با با پهنای باند حداقل گیگ باشد.